Στην εποχή μας υπάρχουν πολλών ειδών σκύλοι. Υπάρχουν μικροί, μεγάλοι, φύλακες, κυνηγετικοί, για σαλόνια, για αγκαλιές κ.ά.. Ό,τι είδος μπορεί να θέλετε. Υπήρχε μια εποχή όμως, όχι πολύ παλιά, που δεν υπήρχαν σκύλοι.
Ας πάμε 30.000 χρόνια πίσω, στην εποχή, που δεν υπήρχαν ακόμα οι σκύλοι και οι πρόγονοί μας ζούσαν περιπλανώμενοι σε μικρές ομάδες στην τελευταία Εποχή των Παγετώνων. Κοιμόντουσαν κάτω από τα αστέρια. Σπίτι τους ήταν η ίδια η Γη. Ζούσαν υπό τον φόβο άλλων πεινασμένων ζώων, π.χ. αρκούδων, πούμα κ.ά., που τους ανταγωνίζονταν για την ίδια λεία.
Υπήρχαν κι οι λύκοι, οι οποίοι απειλούσαν να κατασπαράξουν τους πιο αδύναμους από αυτούς.
Ήθελαν όμως και τα κόκαλα, τα αποφάγια, που άφηναν οι άνθρωποι, αλλά οι περισσότεροι φοβούνταν να πλησιάσουν. Ο φόβος τους οφειλόταν σε υψηλά επίπεδα στρεσογόνων ορμονών στο αίμα. Ήταν θέμα επιβίωσης
| . |
|
Αλλά μερικοί λύκοι, λόγω φυσικών διακυμάνσεων είχαν χαμηλότερα επίπεδα αυτών των ορμονών. Αυτό τους έκανε να φοβούνται λιγότερο τους ανθρώπους, οπότε εφάρμοσαν μία τέλεια στρατηγική επιβίωσης: Άσε τους ανθρώπους να κυνηγούν, μην τους απειλείς και θα σε αφήσουν να φας τα περισσεύματα. Θα τρως πιο τακτικά, θα κάνεις περισσότερους απογόνους και οι απόγονοί σου θα κληρονομήσουν αυτήν σου την προδιάθεση.
Ο σκύλος εξελίχθηκε αμέσως πριν από την περίοδο ακμής της τελευταίας Παγετώδους,
όταν σε ένα μεγάλο μέρος της Ευρασίας επικρατούσαν συνθήκες τούνδρας ─ στέπας.
Αυτή η επιλογή για εξημέρωση θα ενισχυόταν με κάθε γενιά, μέχρι που η γραμμή εκείνων των άγριων λύκων εξελίχθηκε σε σκύλους. Θα μπορούσατε να το αποκαλέσετε ως: «Η επιβίωση του φιλικότερου».
| Τότε, όπως και τώρα, αυτό ήταν καλό και για τους ανθρώπους. Οι πτωματοφάγοι σκύλοι δεν ήταν μόνο υγειονομική μονάδα. Ήταν και φύλακες. Καθώς αυτή η συνεργασία συνεχίστηκε με το χρόνο άλλαξε και η εμφάνιση των σκύλων. Η γλυκύτητα έγινε εξελικτικό πλεονέκτημα. Όσο πιο αξιολάτρευτος, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα να ζήσεις και να δώσεις τα γονίδιά σου στην επόμενη γενιά. Αυτό που ξεκίνησε ως συμμαχία διευκόλυνσης μετατράπηκε σε φιλία, που βάθυνε με το χρόνο. |
Οι σκύλοι εξημερώθηκαν σε πολλά διαφορετικά μέρη του προϊστορικού κόσμου.
Ήδη στην Εποχή του Χαλκού διακρίνονται κάποιες ομάδες ανάλογα με τη χρήση τους
(κυνηγοί, φύλακες). Στην εικόνα φαίνεται σκηνή κυνηγιού ελαφιού με σκύλους
από σπηλαιογραφία σε βουνό της Λιβύης.
| Οι λύκοι αντάλλαξαν την ελευθερία τους για ένα σταθερό γεύμα. Παραιτήθηκαν από το δικαίωμα επιλογής συντρόφου. Τώρα διαλέγουν οι άνθρωποι για εκείνους. Οι άνθρωποι σκοτώνουν συστηματικά τoυς σκύλους, που δεν μπορούν να εκπαιδευτούν. Αυτούς που δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει. Και ζευγαρώνουν τους σκύλους που τους ευχαριστούν. Φροντίζουν τους σκύλους που τους υπακούουν, που κυνηγούν, που φρουρούν, που κουβαλούν και που τους κρατούν παρέα. Από κάθε γέννα διαλέγουν τα κουτάβια, που τους αρέσουν περισσότερο. |
|
Μέσα από γενιές, οι σκύλοι εξελίσσονται. Αυτού του είδους η εξέλιξη λέγεται «τεχνητή επιλογή» ή «εκτροφή».
Η μετατροπή λύκων σε σκύλους ήταν η πρώτη φορά, που οι άνθρωποι πήραμε την εξέλιξη στα χέρια μας. Και το κάνουμε από τότε. Διαμορφώνουμε τα φυτά και τα ζώα, από τα οποία εξαρτόμαστε.
| Σε μια ανάσα του κοσμικού χρόνου, μόνο 15.000-20.000 χρόνια μετατρέψαμε τους γκρίζους λύκους στα είδη σκύλων, που αγαπούμε σήμερα. Σκεφτείτε το. Κάθε ράτσα σκύλου που έχετε δει, σμιλεύτηκε από ανθρώπινα χέρια. Πολλοί από τους πιο καλούς μας φίλους, οι πιο δημοφιλείς ράτσες δημιουργήθηκαν μόνο τους τελευταίους αιώνες. Η απίστευτη δύναμη της εξέλιξης μετέτρεψε τον λυσσασμένο λύκο στον πιστό ποιμένα, που προστατεύει το κοπάδι και διώχνει τον λύκο μακριά. Η τεχνητή επιλογή μετέτρεψε τον λύκο σε ποιμένα και τα αγριόχορτα σε σιτάρι και καλαμπόκι. Πρακτικά, σχεδόν κάθε φυτό και ζώο, που τρώμε σήμερα, εκτράφηκε από κάποιον άγριο και λιγότερο βρώσιμο πρόγονο. |
Αν η τεχνητή επιλογή μπορεί να φέρει τόσο ριζικές αλλαγές σε μόνο λίγες χιλιάδες χρόνια τότε τι μπορεί να κάνει η φυσική επιλογή, που λειτουργεί για δισεκατομμύρια χρόνια;
Η απάντηση είναι: Όλη η ομορφιά και ποικιλία της ζωής.
Post a Comment
Post a Comment