ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ (MID-ATLANTIC-RIDGE)


 Ένας όμορφος χάρτης του πυθμένα του Ατλαντικού Ωκεανού που δημοσιεύτηκε το 1968 βασισμένος σε πολλές  βυθομετρήσεις που συντάχθηκαν από τους Bruce Heezen και Marie Tharp,και  ζωγραφισμένος από τον Heinrich Berann για το περιοδικό National Geographic.

Αυτή  είναι η Mid-Atlantic Ridge.

Εντελώς βυθισμένη στον ωκεανό, είναι σαν μια «πληγή» σε αυτό που μπορεί να θεωρηθεί το δέρμα του πλανήτη μας: τον φλοιό. Εδώ ο φλοιός ανοίγει και σχηματίζεται μια «τομή» από τη οποία ρέουν λιωμένα μάγματα από τον μανδύα για να σχηματίσουν νέο ωκεάνιο φλοιό βασαλτικής σύνθεσης.

Τα συστήματα μεσοωκεάνιας κορυφογραμμής είναι τα μεγαλύτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά στον πλανήτη. Το Mid-Atlantic Ridge (MAR) είναι μια  υποβρύχια οροσειρά στον Ατλαντικό Ωκεανό που εκτείνεται από 87°Β -περίπου 333 χλμ νότια του Βόρειου Πόλου- έως το υποανταρκτικό νησί Bourvet στους 54°Ν. Το MAR είναι περίπου 3 km σε ύψος πάνω από τον πυθμένα του ωκεανού και 1000 έως 1500 km πλάτος,και  έχει πολυάριθμα ρήγματα .

Η κορυφογραμμή ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1950. Η ανακάλυψή της οδήγησε στη θεωρία της εξάπλωσης του πυθμένα της θάλασσας και στη γενική αποδοχή της θεωρίας του Wegener για την ηπειρωτική μετατόπιση. Το MAR χωρίζει την πλάκα της Βόρειας Αμερικής από την Ευρασιατική πλάκα στον Βόρειο Ατλαντικό και τη Νότια Αμερική από την Αφρικανική πλάκα στον Νότιο Ατλαντικό. Αυτές οι πλάκες εξακολουθούν να απομακρύνονται, έτσι ο Ατλαντικός αναπτύσσεται  με ρυθμό περίπου 2,5 cm ετησίως με κατεύθυνση από ανατολής στη δύση.

Το μεγαλύτερο μέρος της οροσειράς  είναι κάτω από το νερό, αλλά σχηματίζεται και  γη με ηφαιστειακα νησια ποικίλου μεγέθους που διατρέχουν το μήκος του Ατλαντικού Ωκεανού. 

 

Αυτά τα νησιά είναι:

Jan Mayen (Νορβηγία)
Ισλανδία
Αζόρες (Πορτογαλία)
St Paul's Rock (Βραζιλία)
Ascension Island (Ηνωμένο Βασίλειο)
Αγία Ελένη (Ηνωμένο Βασίλειο)
Tristan da Cunha (Ηνωμένο Βασίλειο)
Νησί Gough (Ηνωμένο Βασίλειο)
Νησί Μπουβέ (Νορβηγία)


Σχετικοί σύνδεσμοι
whc.unesco.org
www.unesco.org/science/earth
www.yearofplanetearth.org/
iugs.org
www.nwhf.no