O Καρδιτσιώτηs Πλωτάρχηs Γεώργιοs Κωτούλαs (1906 – 5 Ιουνίου 1942)

 Ο Γεώργιος Κωτούλας (1906-1942) ήταν αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος.
Γεννήθηκε στην Καρδίτσα και κατατάχθηκε στο Λιμενικό Σώμα το 1927. Το 1935 προάχθηκε σε υποπλοίαρχο ενώ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο σύνδεσμος μεταξύ ΓΕΝ και Λ.Σ. Κατα τη διάρκεια της κατοχής ο Κωτούλας μαζί με τον Ηλία Καζάκο οργάνωναν φυγαδεύσεις προς την Μέση Ανατολή.

Η Γκεστάπο πληροφορούμενη σχετικά με την δράση τους άρχισε να τους παρακολουθεί. Φοβούμενοι για την ζωή τους αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Την 1η Απριλίου του 1942 προσπάθησαν να διαφύγουν από τον Πειραιά κρυφά για το εξωτερικό. Συνελλήφθησαν όμως και φυλακίστηκαν στις φυλακές Αβέρωφ. Ο Κωτούλας παρά τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε, προκειμένου να αποκαλύψει συνεργούς του, δεν υπέκυψε. Τον Μάϊο μεταφέρθηκε στις φυλακές Βουλιαγμένης ενώ λίγες μέρες αργότερα του ανακοινώθηκε οτι εθεωρείτο όμηρος, γεγονός που σήμαινε οτι σε περίπτωση δολιοφθοράς θα εκτελείτο.

Την 4η Ιουνίου σημειώθηκε σαμποτάζ στα Λιόσια.
Η τελευταία νύχτα της ζωής είναι φριχτά ατέλειωτη, αξημέρωτη! Η αγωνία του θανάτου σπάζει κόκαλα, παραλύει τα νεύρα, θολώνει τη σκέψη. Μα η αγωνία του ήρωα Κωτούλα είναι άλλη, σκέπτεται τη λύπη που θα φέρει στους δικούς του και θέλει να τους παρηγορήσει: ο αθάνατος πεθαμένος θέλει να δώσει κουράγιο στους ζωντανούς πεθαμένους. Ξεδιπλώνει λοιπόν ένα χαρτί που είχε στην τσέπη του και γράφει προς το μεγαλύτερο αδερφό του Κώστα:

»Αγαπητέ Κώστα,

Πεθαίνω με το όνομα της γλυκιάς Ελλάδας στα χείλη. Η τύχη με κυνήγησε τα τελευταία χρόνια, την ευχαριστώ όμως που μου έδωσε την ευκαιρία να προσφέρω τη ζωή μου για την Πατρίδα, την οποία οραματίζομαι μεγάλη. Εκφράζω προς τους προσφιλέστατους μου γονείς την ευγνωμοσύνη μου για τη στοργή με την οποία με ανέθρεψαν. Πρέπει να παρηγορηθούν για το θάνατο μου…

Εις τα αγαπητά μου ξαδερφάκια Μήτσο και Νίκο κληροδοτώ την αγάπη για την Πατρίδα. Ζητώ απ” όλους συγχώρεση για όσες φορές σας επίκρανα. Τις τελευταίες στιγμές της ζωής μου σκέπτομαι μαζί με σας και τους καλούς μου φίλους, τους οποίους ασπάζομαι. Είμαστε στο κελί χέρι χέρι με τον Ηλία. Σας φιλώ όλους χίλιες φορές!»

Γεώργιος Γρηγ. Κωτούλας Φυλακές Αβέρωφ, Πέμπτη, 4 Ιουνίου 1942, ώρα 10 μ.μ.

Στις 5 Ιουνίου μαζί με άλλους,  οδηγήθηκε στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Δεν δέχτηκε να του καλύψουν τα μάτια ενώ κατά την εκτέλεση φώναζε συνθήματα υπερ της Ελλάδας.
Το Λιμενικό Σώμα τον τίμησε αμέσως μετά την απελευθέρωση. Προς τιμήν του, δόθηκε το όνομα του στο πρώτο λιμενικό κέντρο εκπαίδευσης, στο οποίο και τοποθετήθηκε η προτομή του. Επίσης του απονεμήθηκε, έστω και μεταθάνατον, ο βαθμός του πλωτάρχη, ο πολεμικός σταυρός Γ΄ τάξης, ενώ το όνομά του έφερε παλαιότερα και μηχανοκίνητη μεταλλική ακταιωρός του Λιμενικού Σώματος.