Ο οδηγός που απεικονίζεται στη φωτογραφία, σωριασμένος στο έδαφος, είναι ο Nigel Mansell. Ο Άγγλος, γεννημένος το 1953, οδηγός Lotus, με το παρατσούκλι του Λιονταριού για την
επιθετικότητα και την επιμονή του. Είμαστε στο Ντάλας για το Γκραν Πρι των ΗΠΑ του 1984. Πρώτη φορά που διεξάγεται αγώνας σε αυτή την πίστα δρόμου. Ο Nigel παίρνει την πρώτη του pole position στην καριέρα του. Την επόμενη μέρα, με το Lotus του, ξεκινάει πρώτος και έχει την ευκαιρία μιας ζωής: να κερδίσει επιτέλους τον πρώτο του αγώνα στη Formula 1. Καθώς περνούν οι γύροι, τα ελαστικά του φθείρονται και πίσω του ένα τρένο με επιθετικούς οδηγούς είναι έτοιμο να του κλέψει το προβάδισμα. Σε ένα συγκεκριμένο σημείο, ο Nigel αναγκάζεται να εγκαταλείψει θέσεις και αρχίζει να τρέχει ως εφεδρεία: στοχεύει να ανέβει στο βάθρο ή στους βαθμούς. Όταν ξεκινά ο τελευταίος γύρος, απέχει πολύ από τον κορυφαίο οδηγό, αλλά εξακολουθεί να είναι μεταξύ των κορυφαίων έξι (εκείνες τις μέρες, βαθμολογούνταν μέχρι την έκτη θέση), αλλά στην είσοδο της τελευταίας καμπύλης, όταν φαίνεται να έχει τελειώσει, ο κινητήρας του σταματά. Έχει ξεμείνει από βενζίνη. Αυτό ήταν φυσιολογικό εκείνες τις μέρες που ξεκινούσατε με γεμάτο ρεζερβουάρ καυσίμων και ο ανεφοδιασμός απαγορεύονταν. Επιπλέον, υπήρχαν turbo κινητήρες που «έπιναν» πολύ γκάζι και πάνω από όλα ήταν ο οδηγός που έπρεπε να προσέχει την κατανάλωση.Το μαύρο Lotus του Nigel σταματά λίγα μέτρα από τη γραμμή τερματισμού. Ο Άγγλος λύνει τη ζώνη του, βγαίνει από το αυτοκίνητο και αρχίζει να το σπρώχνει κάτω από τον καυτό ήλιο του Ντάλας .
Η δράση του είναι ηρωική και όλος ο κόσμος παρακολουθεί ζωντανά την τιτάνια προσπάθειά του, αλλά όταν φαίνεται να γίνεται, ο καημένος ο Νάιτζελ πέφτει στο έδαφος από την προσπάθεια. Έχει λιποθυμήσει από τη ζέστη και την αφυδάτωση (κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει τον Nigel να σπρώξει το αυτοκίνητο: οι κανόνες το απαγόρευαν).
Βοηθείται αμέσως και λίγο μετά με δυσκολία αναρρώνει. Στον αγώνα που κέρδισε ο Keke Rosberg (πατέρας του Nico, νυν οδηγού της Mercedes), ο Nigel τερμάτισε έκτος. Η επιμονή του του κέρδισε έναν άθλιο βαθμό.
Όσον αφορά την καριέρα του Νάιτζελ, ο Άγγλος οδηγός έπρεπε πάντα να παλεύει για να πετύχει το όνειρο της ζωής του: τη Formula 1.
Για να αγωνιστεί στις προπαρασκευαστικές κατηγορίες (Formula Ford) ως νέος, κατέληξε να πουλήσει το διαμέρισμά του. Χρεώθηκε μέχρι το λαιμό του αλλά το 1980 έκανε τελικά το ντεμπούτο του στο Αυστριακό Grand Prix με Lotus χάρη στον Colin Chapman, ιδιοκτήτη και ιδρυτή της αγγλικής ομάδας.
Το '85 έγινε μέλος της Williams και κέρδισε τον πρώτο του αγώνα στην Αγγλία. Την επόμενη χρονιά είχε στόχο το παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά το έχασε με δραματικό τρόπο στον τελευταίο αγώνα στην Αυστραλία λόγω ενός ελαστικού που έσκασε όταν είχε ήδη τον τίτλο στην τσέπη του. Επίσης το 1987 έφτασε κοντά στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που πήγε στον συμπαίκτη του Πικέ.
Το 1991, μετά από δύο χρόνια στη Ferrari, επέστρεψε στη Williams, πάλεψε με τον Senna για την τελική νίκη αλλά στο τέλος ο Βραζιλιάνος θριάμβευσε.
Το 1992, σε ηλικία 39 ετών, ο Nigel είναι πλέον ώριμος και έχει το καλύτερο αυτοκίνητο τόσο πολύ που κερδίζει 9 αγώνες στους 16 και κατακτά προφανώς το πρώτο, πολυαναμενόμενο, παγκόσμιο πρωτάθλημα. Κλείνει την καριέρα του με ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα στη βιτρίνα, 31 νίκες, 32 pole position και 30 ταχύτερους γύρους.