Οι Φασίστες ΟΥΣΤΑΣΙ οπαδοί του Χίτλερ

 Αυτή η φωτογραφία δείχνει τον Ιταλό στρατηγό Αλεξάντρο Λουζάνο να στέκεται πάνω από ένα σφαγιασμένο Σέρβο παιδί μπροστά σε ένα σχολείο στο Πρεμπίλοβτσι. Η επιστολή που έστειλε στον Μουσολίνι μετά από αυτό το έγκλημα έχει διασωθεί στα στρατιωτικά αρχεία:

«Αγαπητέ Ντούτσε,

Η απεριόριστη αφοσίωσή μου σε εσάς, ελπίζω, μου δίνει το δικαίωμα να παρεκκλίνω με κάποιο τρόπο από το αυστηρό στρατιωτικό πρωτόκολλο. Γι' αυτό σπεύδω να σας περιγράψω μια εκδήλωση στην οποία παρευρέθηκα προσωπικά πριν από τρεις εβδομάδες.

Κατά την επίσκεψή μου στις περιοχές Στόλατς, Τσαπλίνα και Λιούμπινιε (μεταξύ 60 και 130 χλμ. βόρεια του Ντουμπρόβνικ) - έμαθα από τους αξιωματικούς των μυστικών υπηρεσιών μας ότι οι Ούστασι του Πάβελιτς είχαν διαπράξει ένα έγκλημα σε ένα χωριό (Πρέμπιλοβτσι) την προηγούμενη μέρα και ότι όταν αυτό έγινε γνωστό, οι γύρω Σέρβοι θα αναστατώνονταν ξανά.

Μου λείπουν οι λέξεις για να περιγράψω τι βρήκα εκεί. Στη μεγάλη σχολική τάξη, βρήκα μια σφαγιασμένη δασκάλα και 120 μαθητές της! Κανένα παιδί δεν ήταν μεγαλύτερο από 12 ετών! Το έγκλημα είναι μια ακατάλληλη και αφελής λέξη. Ξεπέρασε κάθε τρέλα!

Πολλοί είχαν κόψει τα κεφ....α τους και τα έβαλαν σε παραταγμένα θρανία. Οι Ουστάσι  από τα σκισμένα εντ.....α έκαναν  κορδέλες σαν τη Πρωτοχρονιά], τις τέντωσαν κάτω από το ταβάνι και τις κάρφωσαν στους τοίχους με καρφιά! Το σμήνος από μύγες και η αφόρητη δυσοσμία δεν μας επέτρεψαν να μείνουμε εκεί περισσότερο. Παρατήρησα μια σκισμένη σακούλα αλάτι στη γωνία και σοκαρίστηκα όταν διαπίστωσα ότι τις έσφαζαν αργά, αλατίζοντας τους λαιμούς! Και ακριβώς τη στιγμή που φεύγαμε, ακούστηκε ένα παιδικό γρύλισμα στο πίσω κάθισμα. Στέλνω δύο στρατιώτες να δουν τι είναι. Έβγαλαν έναν μαθητή, ήταν ακόμα ζωντανός, ανέπνεε με κομμένο λαιμό στη μέση! Παίρνω αυτό το καημένο παιδί στο στρατιωτικό μας νοσοκομείο με το αυτοκίνητό μου, το επαναφέρω στις αισθήσεις του και μαθαίνω από αυτόν όλη την αλήθεια για την τραγωδία.

Οι εγκληματίες, πρώτα, με τη σειρά τους, βίασαν μια Σέρβα δασκάλα (το όνομά της είναι Στάνα Αρναούτοβιτς) και στη συνέχεια τη σκότωσαν μπροστά στα παιδιά. Βίασαν επίσης οκτάχρονα κορίτσια. Σε όλο αυτό το διάστημα, μια τσιγγάνικη ορχήστρα που είχε φερθεί με τη βία τραγουδούσε και χτυπούσε τα ντέφια!

Προς αιώνια ντροπή της δικής μας, της ρωμαϊκής εκκλησίας, ένας άνθρωπος του Θεού, ένας πάστορας, συμμετείχε σε όλα αυτά! Το αγόρι που διασώσαμε ανάρρωσε γρήγορα. Και μόλις η πληγή επουλώθηκε, με την αμέλεια μας, δραπέτευσε από το νοσοκομείο και πήγε στο χωριό του να ψάξει για συγγενείς.

Στείλαμε μια περίπολο να τον κυνηγήσει, αλλά μάταια· τον βρήκαν στο κατώφλι του σφαγιασμένου σπιτιού! Από τις χίλιες περίπου ψυχές, δεν έχει μείνει κανείς στο χωριό! Την ίδια μέρα, ανακαλύψαμε ότι αργότερα, όταν διαπράχθηκε ένα έγκλημα στο σχολείο, οι Ουστάσι αιχμαλώτισαν άλλους 800 κατοίκους του χωριού Πρεμίλοβτσι και τους πέταξαν όλους σε έναν λάκκο ή τους σκότωσαν με κτηνώδη τρόπο στο δρόμο για τον λάκκο.

Μόνο περίπου 300 άνδρες σώθηκαν. Μόνο αυτοί κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό των Ουστάσι γύρω από το χωριό και να δραπετεύσουν στα βουνά! Αυτοί οι 300 επιζώντες είναι πιο δυνατοί από την πιο επίλεκτη μεραρχία του Πάβελιτς. Ό,τι είχαν να χάσουν το έχασαν! Παιδιά, γυναίκες, μητέρες, αδελφές, σπίτια, περιουσίες. Ακόμα και ο φόβος του θανάτου απελευθερώνεται.

Το νόημα της ζωής τους έγκειται μόνο στην εκδίκηση, στην τρομερή εκδίκησή τους βρίσκεται, κατά κάποιο τρόπο, η ντροπή που επέζησαν! Και η Ερζεγοβίνη, η Βοσνία, η Λίκα, η Δαλματία είναι γεμάτες με χωριά όπως το Πρεμπίλοβτσι.

Οι σφαγές των Σέρβων έχουν λάβει τέτοιες διαστάσεις που πολλές πηγές νερού έχουν μολυνθεί σε αυτές τις περιοχές. Από μια πηγή στο Πόποβο Πόλιε, όχι μακριά από το λάκκο στον οποίο ρίχτηκαν 4.000 Σέρβοι, ξεχύθηκε κοκκινωπό νερό, ήμουν προσωπικά πεπεισμένος γι' αυτό! Μια ανεξίτηλη κηλίδα θα πέσει στη συνείδηση ​​της Ιταλίας και του πολιτισμού μας, αν, όσο είναι η κατάλληλη στιγμή, δεν αποστασιοποιηθούμε από τους Ουστάσι και δεν αποτρέψουμε να μας αποδοθεί ότι υποστηρίζουμε την τρέλα!

 

πηγή  https://pink.rs/svet/368383/srpske-djake-su-rasporili-i-njihovim-crevima-okitili-ucionicu-ovako-je-italijanski-general-pisao-musoliniju-o-ustaskim-zverstvima