Articles by "Τα χωριά της Καρδίτσας"

Showing posts with label Τα χωριά της Καρδίτσας. Show all posts

 


Η Αχλαδιά ανήκει στο Δήμο Σοφάδων. Το χωριό απέχει από την Καρδίτσα 30 χλμ. και από το γειτονικό Λεοντάρι μόλις 3 χλμ. Οι περισσότεροι από τους κατοίκους της Αχλαδιάς (454 άτομα) κατάγονται από τη Στερεά Ελλάδα, τη Φθιώτιδα και την Ευρυτανία. Το 20% αυτών είναι Βλάχοι από το Γαρδίκι Τρικάλων και Σαρακατσάνοι και οι περισσότεροι κατέβηκαν μετά την απελευθέρωση, το 1881 – 5. Αυτοί ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία (βαμβάκι, σιτάρι, τεύτλα, καπνό, τριφύλλι, βιομ. ντομάτα) και την κτηνοτροφία (αιγοπρόβατα).

Το χωριό αυτό ανήκε στον δήμο Μενελαϊδας ο οποίος συνενώθηκε με το δήμο Σοφάδων
(Καλλικράτης). Από την Καρδίτσα απέχει 45χλμ. Το ορεινό αυτό χωριό των Αγράφων είναι χτισμένο σε υψόμετρο 750 μέτρων σε ρεματιά που πηγάζει από τη θέση "Αγγελίνα". Κατά μήκος της ρεματιάς αναπτύσσεται πλούσια βλάστηση, πανύψηλες βελανιδιές, καρυδιές, πλατάνια και άλλα είδη χλωρίδας. Από τους 320 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή, μόνο οι 100 μένουν στο χωριό μόνιμα. Το εισόδημα τους το αντλούν από τη γεωργία, τα κηπευτικά και την κτηνοτροφία.


Στους πρόποδες των Αγράφων, πάνω στο δρόμο που οδηγεί στη λίμνη Πλαστήρα η Κρυοπηγή
(Ζερέτσι) αποτελεί ένα απο τα ομορφότερα χωριά της περιοχής. Γνωστή για το κρυστάλλινο, δροσερό νερό της, τα τεράστια πλατάνια και για την φιλοξενία των κατοίκων της είναι μια καλή επιλογή για νατουραλιστές και μη.



Το Βλάσι είναι ορεινό χωριό του νομού Καρδίτσας. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.060 μέτρων στις πλαγιές των Αγράφων και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Θεσσαλίας. Απέχει 57 χλμ από την Καρδίτσα και 27 χλμ. από το Μουζάκι Καρδίτσας.

Kataffli180Mgr 
Ένα όμορφο και ιδιόμορφο χωριό. Η ιδιομορφία του εστιάζεται στο ότι είναι τόσο αραιοκατοικημένο, λόγω του ότι αποτελείται από πολλούς συνοικισμούς διασκορπισμένους σε έκταση 25.866 στρεμμάτων, που δίνει τη ψευδαίσθηση ότι δεν πρόκειται για χωριό. 


Το Ανθηρό είναι ορεινό χωριό του νομού Καρδίτσας. Είναι έδρα του Δήμου Αργιθέας και κατά την απογραφή του 2011 είχε 167 κατοίκους, αλλά πολύ το καλοκαίρι είναι πολύ περισσότεροι. Η παλιότερη ονομασία του χωριού ήταν Μπουκοβίτσα και βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων. Απέχει από την Καρδίτσα 78 χλμ., από το Μουζάκι 50 χλμ. Τα παλιότερα σπίτια του χωριού είναι διώροφα, πετρόκτιστα, χτισμένα στις αρχές του 19ου αιώνα από Ηπειρώτες μαστόρους.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας το Ανθηρό ήταν σημαντικό κεφαλοχώρι. Γύρω από το χωριό υπάρχουν πλούσια δάση από οξιές, έλατα και πολλές πηγές (Καρακίτσιου, Κάτσανος, Καλατόρι κ.τ.λ.). Ο Ανθηριώτης που πηγάζει από τη θέση ''Κρανιές'' έχει πέστροφες, μπριάνες και πλούσια ορνιθοπανίδα. Οι κάτοικοι αντλούν το εισόδημά τους από εργατικές εργασίες, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία, τη μεταποίηση ξύλου και τις οικοδομικές εργασίες. Το τελευταίο διάστημα αναπτύσσονται οι υπηρεσίες στον τομέα του τουρισμού. Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ανακαινισμένος νερόμυλος, νεροτριβή και σε μικρή απόσταση από τον οικισμό ''Λαγκάδι'' υπάρχει πεστροφογεννητικός σταθμός ανήκει στο δημαρχείο του Μουζακίου. Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται το Δημαρχείο, το ταχυδρομείο, καφενεία, ψησταριές και ταβέρνες ανοιχτές όλο το χρόνο. Στο χωριό λειτουργεί Μουσείο με εκκλησιαστικά κειμήλια. Κοντά στο χωριό υπάρχουν οι Μονές της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και Γεννήσεως της Θεοτόκου και η Γέφυρα του Κοράκου, πετρόχτιστο γεφύρι του 14ου αιώνα και δύο σπήλαια της Κλεφτόβρυσης και του Σταυρού.
Φωτογραφίες του Μενέλαου Παπαδημητρίου.














Το Ζαΐμι ανήκει στο Δήμο Καρδίτσας και απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα. Είναι
χτισμένο σε 570 μέτρα υψόμετρο. Οι κάτοικοι του Ζαϊμίου, 530 στον αριθμό, μένουν μόνιμα στο χωριό χειμώνα και καλοκαίρι και αντλούν το εισόδημά τους από τη γεωργία (βαμβάκι-καπνός-σιτηρά-βιομηχανική ντομάτα), τα κηπευτικά και την κτηνοτροφία.

 

Η Μολόχα (υψόμ. 800μ) απέχει από την Καρδίτσα 38 χλμ. Αποτελεί τοπική κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Καλλιφωνίου. Ο οικισμός δημιουργήθηκε μετά την επανάσταση του 1821 από κατοίκους της Παλιαπιδιάς. Μέχρι το 1974 υπαγόταν στο νομό Ευρυτανίας.


Η Πορτίτσα (υψόμ. 390μ) απέχει από την Καρδίτσα 12 χλμ και 4 χλμ από τη Μητρόπολη. Αποτελεί τοπική κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Μητρόπολης του Δήμου Καρδίτσας. Κατά την παράδοση ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από Ηπειρώτες σε υψόμετρο 400 μέτρων και κατοικήθηκε στη συνέχεια και από ορεινούς Αγραφιώτες. Στον λόφο του Αϊ-Λια σώζονται τείχη ακρόπολης σε καλή κατάσταση.

 

Φωτό: Ο ναός του Αγίου Γεωργίου στη Λεύκη (Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού)

H Λεύκη είναι πεδινό χωριό της Καρδίτσας, στα όρια με τον νομό Λάρισας, χτισμένο δυτικά του ποταμού Ενιπέα. Απέχει 35 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Παλαμά. Κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 252 κατοίκους.



Το χωριό κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ονομαζόταν Χαμεκλή και από το 1883 μέχρι το 1968 που πήρε τη σημερινή του ονομασία, αναφερόταν ως Λασποχώρι.

Αξιοθέατο του χωριού είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου, μια τρίκλιτη βασιλική που φέρει τοιχογραφίες σε δύο στρώματα. Το πρώτο στρώμα που αναπτύσσεται στους τοίχους και τις τοξοστοιχίες του κυρίως ναού φιλοτεχνήθηκε από τον ζωγράφο Θεόδωρο από την Αγιά Λαρίσης στα μέσα του 18ου αιώνα, ενώ το δεύτερο που καταλαμβάνει τους τοίχους του ιερού βήματος χρονολογείται στον 19ο αιώνα. Το τέμπλο του είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο και χρονολογείται στα 1759.




 





https://www.facebook.com/groups/33184919238




Η Αστρίτσα  είναι χτισμένη σε υψόμετρο 94 μέτρων, ανάμεσα στους ποταμούς Ενιπέα και Σοφαδίτη. Απέχει 23 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Παλαμά. Κατά την απογραφή του 2011 αριθμούσε 116 κατοίκους.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ονομαζόταν Μπουλή και με αυτή την ονομασία αναφέρεται το 1883 κατά την προσάρτησή του στον τότε Δήμο Φύλλου .

Το χωριό έχει να επιδείξει ιστορικά διατηρητέα μνημεία, όπως ο πέτρινος ιερός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου που χρονολογείται από το 1740.


κοιμηση-θεοτοκου-αστριτσα-καρδιτσα


Ως δείγμα αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα έχει χαρακτηριστεί το κονάκι-τσιφλικόσπιτο «Κοέν» που αποτελεί σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της περιοχής λόγω της σύνδεσής του με τους αγώνες των κολίγων εναντίον των τσιφλικάδων της Θεσσαλίας. Πρόκειται για μία πλούσια κατασκευή, καθώς είναι εξ ολοκλήρου φτιαγμένη από καλοδουλεμένους λίθους, υλικό δυσεύρετο και ακριβό εκείνη την εποχή στον κάμπο. Kατασκευάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, ενδεχομένως από Tούρκους τσιφλικάδες της περιοχής, οι οποίοι φεύγοντας το 1881 με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, πούλησαν το τσιφλίκι τους στον Hλία Kοέν.

 





Ιστορικό διατηρητέο μνημείo που χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας έχει κηρυχθεί και το πέτρινο τετράτοξο γεφύρι της Αστρίτσας,

Πηγή φώτο -petrinagefiria.


Το Πέτρινο τετράτοξο γεφύρι με τα τόξα του ασύμμετρα τοποθετημένα μεταξύ τους. Είναι κατασκευασμένο από λευκούς και γκρίζους πελεκητούς ασβεστόλιθούς, αρμολογημένους με γκρίζο ασβεστοκονίαμα. Γεφυρώνει τον Χτούρη παραπόταμο του Φαρσαλιώτη ποταμού. Χτίστηκε πιθανότατα στα τέλη του 18ου αιώνα με τις αρχές του 19ου. Δυστυχώς ένα πανέμορφο γεφύρι που ενώ το 1999 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο σήμερα είναι ένας τεράστιος σκουπιδότος και τόπος συγκέντρωσης στάσιμων νερών που βγάζουν μία απαίσια μυρωδιά.

 

Πηγή φώτο -petrinagefiria.

 



 

 

Το Πευκόφυτο είναι ένα μικρό ορεινό χωριό, χαρακτηριζόμενο ως "οικισμός ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους", χτισμένο σε υψόμετρο περίπου 650 μέτρων και ανήκει διοικητικά στο Δήμο Μουζακίου Καρδίτσας. Στο χωριό, συμπεριλαμβάνονται και οι οικισμοί Νησιά, Χαραυγή και Πάδη.






Το Καππαδοκικό  οικοδομήθηκε το 1926 από Έλληνες  πρόσφυγες (που ζούσαν  στη Καππαδοκία της  Μικράς Ασίας, την κοιτίδα του ελληνικού πολιτισμού), οι οποίοι ήρθαν το 1924 με την Συμφωνία Ανταλλαγής των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.


Ανεχώρησαν στις 29 Αυγούστου από το λιμάνι της Μερσίνας με το πλοίο που ονομάζονταν Αγ. Ιωάννης και μετά από ταξίδι 11 ημερών  
αποβιβάστηκαν στις 8 του Σεπτέμβρη του 1924 στο μικρό Νησάκι του Αγ.Γεωργίου της Σαλαμίνας ,απέναντι από το Πέραμα του Πειραιά. Ο αρχικός προορισμός  ήταν ο Βόλος, όπου και παρέμειναν εκεί ελάχιστοι. 


Οι υπόλοιποι που ήταν και η πλειονότητα , ανεχώρησαν για την Καρδίτσα. Αρκετός αριθμός μετέβη και στο έτοιμο χωριό θηριόπετρα της Αριδαίας που εγκατέλειψαν με την ανταλλαγή του πληθυσμού το 1924 οι Τούρκοι, ενώ μικρός αριθμός μετέβη στα Γιάννενα και στις Σέρρες. Οι Καππαδοκίτες της Καρδίτσας λοιπόν , ελάχιστοι προτίμησαν να μείνουν στην περιοχή ΚΕΜΕΡΛΕΡ (παλαιό τσιφλίκι Τούρκου Πασά Διοικητού της περιοχής), όπου υπήρχαν υποτυπώδη οικήματα χωρίς πόρτες και παράθυρα, ενώ οι περισσότεροι , προτίμησαν να πάνε και να μείνουν για δύο(2) χρόνια μέχρι να κατασκευαστεί το χωριό  στους Στρατώνες στη Καρδίτσα. 
Χτίστηκε ένα άμορφο χωριό, πλούσιο σε πράσινο και με πλατεία 10 στρεμμάτων!. Έχει δύο  ναούς, τον Αγίο Νικολάο και τη Ζωοδόχου πηγή.

Το Καππαδοκικó βρίσκεται 10 χιλιόμετρα από τους Σοφάδες, και 25 χιλιόμετρα από  την Καρδίτσα. 

Οι κάτοικοι  στην πλειονότητά τους ασχολούνται με τη Γεωργία. Στα περισσότερα από τα 12.000 στρέμματα που ανήκουν στο χωριό , καλλιεργούνται κυρίως βαμβάκι και σιτηρά .

Με την απογραφή  έχουν καταγραφεί  527 άνθρωποι, ενώ στους εκλογικούς καταλόγους είναι  πάνω από 650 εγγεγραμμένοι.

Το υψόμετρο είναι 120 μέτρα.







11





-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυθεντικά αντικείμενα απο Καππαδοκία στο Λαογραφικο Μουσείο του Καππαδοκικου






Πηγή facebook.

Author Name

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Name

Email *

Message *

Powered by Blogger.