.

 


Νοτιοανατολικά του Κέδρου, 5 χλμ. μετά τη γέφυρα του Ονόχωνου και 28 χλμ. από την Καρδίτσα, βρίσκεται η Ανάβρα (Ταμάσι). Μετονομάστηκε σε Ανάβρα το 1928 από τις πολλές πηγές (ανάβρες) που αναβλύζουν στη γύρω περιοχή. Είναι ένα σύγχρονος οικισμός με καλή ρυμοτομία και άνετους δρόμους.



Οι περίπου 1300 κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία (βαμβάκι, καπνός, σιτάρι, τεύτλα, μηδική, βιομηχανική τομάτα) και την κτηνοτροφία. Πολλοί είναι επίσης οι πρόσφυγες στην καταγωγή με ρίζες στο Καβακλί της Ανατολικής Ρωμυλίας. Οι πρόγονοί τους εγκαταστάθηκαν στο χωριό το 1907. Στο χωριό λειτουργούν περισσότερες από 30 επιχειρήσεις κάθε είδους: Παντοπωλεία, πρατήρια καυσίμων, φαρμακεία, συνεργεία, καφενεία, ταβέρνες, γυμναστήριο, γήπεδο 5Χ5, πισίνα, φούρνος, λογιστικό γραφείο κ.λπΛειτουργεί καλά οργανωμένος Αγροτικός Συνεταιρισμός με γεωπόνο, κάθε είδους αγροτικά εφόδια, φάρμακα, ζωοτροφές, πρατήριο καυσίμων και super market.

Ασφαλτόδρομος σύγχρονων προδιαγραφών περνάει στους πρόποδες του Κατάχλωρου και φτάνει στη λίμνη Σμοκόβου που βρίσκεται στην κορυφή του χωριού. Από κει η μία διαδρομή συνεχίζει για λουτρά Καΐτσας και Κτιμένη και η άλλη παραλίμνια διαδρομή μας οδηγεί στην Λουτροπηγή - Ρεντίνα - Καρπενήσι). Ένα τμήμα της διαδρομής παραμένει ακόμα χωματόδρομος καλής όμως βατότητας).

Η πρώτη γραπτή ύπαρξη του οικισμού βρίσκεται στη Συνθήκη του Ταμασίου (1525) με την οποία παραχωρήθηκε αυτονομία στην περιοχή.Στη θέση Ρέμα Βιολί, στα όρια της Ανάβας με το Σμόκοβο, βρέθηκε αρχαία τειχισμένη πόλη. Τα τείχη του οικισμού είναι ευθύγραμμα, κατασκευασμένα με μικρού μεγέθους λίθους και κατεβαίνουν ακολουθώντας την ομαλή πλαγιά.Στο ψηλότερο μέρος του λόφου υπήρχε ακρόπολη. Από τα λίγα στοιχεία των ανασκαφών οι αρχαιολόγοι την κατατάσσουν στους κλασικούς (5ος και 4ος αιώνας π.Χ.) και ελληνιστικούς χρόνους.Ο αρχαίος οικισμός, οι τάφοι και τα νομίσματα που ήλθαν στην επιφάνεια φανερώνουν τη μακρόχρονη ιστορία της περιοχής.Την περίοδο της τουρκοκρατίας είχε στην Ανάβρα την έδρα του ο δερβέναγας της περιοχής. Έμενε σε πέτρινο κονάκι σε περίοπτη θέση στο χωριό, για να έχει τον απόλυτο έλεγχο.

Λίγο έξω από τον οικισμό, στη θέση "Πλατάνια" στο δρόμο για την Κτιμένη, αναβλύζει η μεγάλη πηγή "Μάνα" και άλλες μικρότερες. Τα νερά τους συμβάλλουν στην ανάπτυξη πλούσιας βλάστησης με πολλά πλατάνια και άλλα φυτά που κάνουν τη διαδρομή προς της Κτιμένη και τα Λουτρά Καΐτσας όμορφη και απολαυστική.Από την κορυφή του όρους "Κατάχλωρου" (Ταμάσιον Όρος) η θέα στον κάμπο και την οροσειρά τη Πίνδου είναι καταπληκτική. Η Βορειονατολική καλύπτεται από δρυς.Στην πυκνή βλάστηση που υπάρχει στη θέση "Λυκόρεμα" έβρισκαν παλαιότερα καταφύγιο λύκοι και άλλα είδη πανίδας. Το βουνό κηρύχθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας προστατευμένη θέση ειδών άγριας πανίδας. Πρόσφατα η απαγόρευση έπαψε να ισχύει και η περιοχή παραδόθηκε στους κυνηγούς...

Το αποκριάτικο καρναβάλι και η Καθαρά Δευτέρα γιορτάζονται παραδοσιακά με πλούσιες εκδηλώσεις και παραδοσιακά εδέσματα. Κάθε χρόνο του Αγίου Πνεύματος γίνονται στο ξωκλήσι της Αγίας Τριάδος θρησκευτικές και άλλες εκδηλώσεις με τη συμμετοχή του Μορφωτικού - Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ανάβρας ο οποίος παρουσιάζει αξιόλογη δραστηριότητα όλο το χρόνο.Στην Ανάβρα δραστηριοποιείται και η Αγωνιστική Λέσχη Αυτοκινήτου - Μοτοσικλέτας Ανάβρας και Περιχώρων (ΑΛΑΜΑΠ) η οποία διαθέτει πίστα λίγο έξω από το χωριό, στην περιοχή της Αγίας Τριάδας και διοργανώνει αγώνες αυτοκινήτου με πανελλήνιες συμμετοχές.
Ανατολικά της Ανάβρας και σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται η Αχλαδιά (αμαρλάρ).







ΔΙΑΒΑΣΤΕ (Απο το Τας Τεπέ του Καβακλί στην Ανάβρα Καρδίτσας)


(Κάτω) Κτιμένη


Έξι χλμ. από τη διασταύρωση στο δρόμο Ανάβρας - Λεονταρίου λίγο πριν από την Αχλαδιά, βρίσκεται το Δημοτικό Διαμέρισμα της Κτιμένης (Δρανίστας). Αποτελείται από τους οικισμούς Κάτω και Άνω Κτιμένη. 

 Οταν πρωτοσυστάθηκε ο Δήμος ( 1944 ), η Κτιμένη ήταν η τότε πρωτεύουσά του. Πήρε το όνομά της από τον πατέρα του Αργοναύτη Ευρυμέδοντα, Κτήμενο. Η παλιότερη ονομασία της Άνω Κτιμένης ήταν Δρανίστα και ιστορικά, η Κτιμένη, πανάρχαιο θεσσαλικό πόλισμα, υπήρξε πρωτεύουσα της αρχαίας Δολοπίας. Σώζονται μάλιστα λείψανα τειχών της Μυκηναι κής περιόδου ( 1300 π.Χ. ) στη θέση << Παλαιόκαστρο>> 5 χλμ. Α και μηκυναικοί τάφοι βρέθηκαν στη θέση <<Καστρί>> . Η Άνω Κτιμένη ( υψ. 700 μ ) απέχει από την Καρδίτσα 45 χλμ. και η Κάτω Κτιμένη (υψ. 500 μ. ) 40χλμ.  Ο πληθυσμός των δύο οικισμών ανέρχεται σε 583 κατοίκους οι οποίοι αντλούν το εισόδημά τους από τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τον ιαματικό τουρισμό. Παραδοσιακά καφενεία - ουζοπωλεία και παντοπωλεία λειτουργούν και στους δύο οικισμούς όλο το χρόνο.. Στην Άνω Κτιμένη θάφτηκε με τιμές ο διοικητής της Λεγεώνας των Ξένων, Περικλής Βαρατάσης, που σκοτώθηκε στη Μαγούλα του Χατζή Εμίρ, πολεμώντας. Τον τάφο του προσκύνησε και ο Μακεδονομάχος Παύλος Μελάς, ενώ σώζεται μέχρι σήμερα στο χωρίο ο μαρμάρινος σταυρός που τοποθέτησαν οι αδερφές του.


 Η δημιουργία της λίμνης Σμοκόβου άλλαξε σημαντικά το φυσικό τοπίο. Επηρέασε θετικά την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και την επιχειρηματικότητα.. Το δάσος της Κτιμένης 50.000 στρέμματα περίπου, καλύπτεται από δρυς, πλατάνια, κέδρους, πρίνους και μουμαριές. Στην περιοχή υπάρχουν πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα.

 Υπό αξιοποίηση βρίσκεται η πηγή <<Μουτσιάρα>>, με εξαιρετική θέα προς τη λίμνη. Η κορυφή Ράχη ( 736 μ.υψ. ) χαρίζει άπλετη θέα στην οροσειρά της Πίνδου. Πηγή ζωής για τους κατοίκους της περιοχής αποτελεί το δάσος της Κτιμένης ( 50,000 στρμ.), που εκτείνεται στη Δ. λοφοσειρά της Όθρυος σε υψ. 350-750 μ. και είναι κατάφυτο με δρύες, πλατάνια, κέδρους, πρίνους, κουμαριές. Είναι συνδιακατεχόμενο απο τους κατοίκους και το Δημόσιο απο το 1881 και η πανίδα του θεωρείται υποβαθμισμένη. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αποπνπέουν το πέτρινο μονότοξο γεφύρι του Δρανιτσιώτικου ποταμού στη θέση <<Μαντάνια>> ΒΔ> της Κάτω Κτιμένης, το δίτοξο γεφύρι στα Λουτρά και η καινούρια γέφυρα στο Φράγμα.

Αξίζει να επισκεφτεί κάποιος τις εκκλησίες της Ζωοδόζου Πηγής και την ανακαινισμένη της Αγ.Παρασκευής στην Ανω Κτημενη με ακουστικές ιδιότητες στην τοιχοποιία της.Ερείπια του ναού του Αη- Λια σώζονται στη θέση <<Νεοχώρι>> και το ιερό του ναού του Αγ.Γεωργίου. Η Κάτω Κτιμένη πανηγυρίζει της Ζωοδόχου Πηγής στην ομώνυμη εκκλησία, ενώ η Κάτω Κτιμένη της Αγ.Παρασκευής (26/07) με θρησκευτικές εκδηλώσεις, του Αγ.Γεωργίου και του Αγ.Αθανασίου. Στο χωρίο υπάρχει Πολιτιστικός Σύλλογος, Αγροτικός Σύλλογος, Αγροτικός Συνεταιρισμός και Δασικός Συνεταιρισμός

Δασικό σύμπλεγμα στα Ανατολ. Άγραφα από δρύες κοιτάζοντας ΒΔ. (Σμόκοβο –Ρεντίνα)

Στον οικ. ΄Ανω Κτιμένη (Δρανίστα)

Απ’ τον αρχαιολογικό χώρο της Άνω Κτιμένης (Δρανίστας)


Τεχνητή Λίμνη Σμοκόβου, μερική άποψη

 


Τα δυο αδέλφια Κώστας και Σωτήρης, από τα Βουρλά της Σμύρνης, του ομώνυμου θρυλικού  λαϊκού κέντρου «Περιβόλας». Την δεκαετία του '50 και '60 το μαγαζί γνώρισε μεγάλες δόξες!. Τα αδέλφια Περιβόλα την δεκαετία του '30 υπήρξαν ξακουστά παλληκάρια, μάγκες της εποχής, θαρραλέοι και νταήδες (φυλακές κ.λ.π), παρέα με τον "Τρελάκια" Μάθεση, τον Βαγγέλη Βετούλα, τον "Μουστάκια" Μαρίνο Βογιατζή κ.α.

 Ο Κώστας Περιβόλας μπράβος -κάποιο φεγγάρι- με τον αδελφό του στην Tρούμπα του Πειραιά, λέγετε ότι πριν δείρει τον αντίπαλο του τον ρώταγε πρώτα: «Τι να σου σπάσω.. χέρι, πόδι, ή πλευρά;.».
 Τότε, δεκαετία '30 και '40 γινόντουσαν πολλά.. σκληρές εποχές. Ο Σωτήρης Περιβόλας είχε καταδικαστεί πάλες φορές εις θάνατον... « Πολλά του χρόνια τα πέρασε στη φυλακή και εξορία. Και οι δυο έκαναν εξορία.. Στο μπλόκο της Κοκκινιάς (1944) ο Κώστας Περιβόλας έσωσε πάνω από 10 παλικάρια αλλά όχι τον ανιψιό του...» (Μαρτυρίες από τον εγγονό του Κ. Περιβόλα)

Αφοί Περιβόλα, Κώστας και Σωτήρης(1932    

Το κέντρο διασκέδασης "Περιβόλας", στην Νίκαια (κοντά στον Άγιο Νικόλαο) στην οδό Παναγή Τσαλδάρη (πρώην οδός Οκτώ) -τότε ο κόσμος την έλεγε και οδός Φραγκοσυριανής, του Μάρκου!  Στην αρχή της λειτουργίας του, το 1927, ήταν καφενείο, ζυθοπωλείο -λεγόμενες ‘μπύρες’. Αρχικά εκεί εμφανίζονταν -σποραδικά- σμυρναίικες κομπανίες. Προς στα τέλη της δεκαετίας του '40 αρχίζει να παίρνει την μετέπειτα μορφή του (ταβέρνα) αποκτώντας φήμη με τα μπουζούκια του και την ωραία κουζίνα του!. Η κόρη του Κ. Περιβόλα (Ελένη Πιπίνη-Περιβόλα) τοποθετεί την πρώτη επιχείρηση του πατέρα της στην περίοδο του μεσοπολέμου γύρω στα 1927. Παρόμοια χρονολόγηση δίνεται για το κέντρο αυτό και από την Σμυρνιά τραγουδίστρια Αγγέλα Παπάζογλου. Επρόκειτο αρχικά για καφενείο και μετά για καφεζυθοπωλείο που στεγαζόταν σε πρόχειρη κατασκευή στο οικόπεδο, το οποίο είχε δοθεί στην οικογένεια ως προσφυγική αποζημίωση. Αργότερα, μετά τον πόλεμο λειτούργησε ως κέντρο διασκέδασης με ζωντανή μουσική.

 Στις αναζητήσεις για περισσότερες πληροφορίες των αδερφών Περιβόλα, αλλά και για το φημισμένο μαγαζί τους στην Νίκαια συγκεντρώσαμε κάποια στοιχεία..


~ Από ανάρτηση/κείμενο του Νίκου Πολυγένη [(fb), Βιβλιοπωλείο Πάτρα]:
 « Για τους αδελφούς Περιβόλα, που είχαν το ομώνυμο κέντρο στην Κοκκινιά. Ήταν δυο αδέλφια. Ο Κώστας, γεννημένος το 1903 και ο Σωτήρης, τρία-τέσσερα χρόνια μικρότερος. Είχαν δε και τρεις αδελφές. Ήταν παιδιά του Γιάννη Περιβόλα από τα Βουρλά και της Ελένης Τενεκίδου (της περιβόητης "Έλλης" του παλιού τραγουδιού, που όμως, δε αντιπροσωπεύει τα γεγονότα ως έγιναν και ούτε την ...αλήθεια!) Οι γονείς, χώρισαν πριν το '22 που η μάνα με τα παιδιά ήρθαν πρόσφυγες στην Κοκκινιά. Τα αγόρια μεγάλωσαν, άντρεψαν, και έγιναν υπολογίσιμοι παράγοντες στη μάγκικη ζωή του Πειραιά και ειδικά ο Σωτήρης, που ήταν πιο ρωμαλέος και πιο ''βαρύς'' τύπος.
 Το 1927 φτιάχνουν την ταβέρνα ΠΕΡΙΒΟΛΑΣ που στα μεταπολεμικά χρόνια έπαιξε σπουδαίο ρόλο για το λαϊκό τραγούδι και τους δημιουργούς του. Ο Σωτήρης, πριν τον πόλεμο ''έπεσε'' φυλακή για φόνο (δεν έχουμε συγκεκριμένη μαρτυρία, μόνο το ότι ''μπιστόλισε'' ..αντιβενιζελικό!) Είναι αλήθεια ότι τον φοβόντουσαν, σαν ..φονιά! Και τα δυο αδέλφια ήταν δημοκρατικών πεποιθήσεων, ενώ ο Σωτήρης πήρε μέρος ενεργά στην Εθνική Αντίσταση και τον βρίσκουμε το '47-'48 στις φυλακές Αίγινας, καταδικασμένο σε θάνατο! Και, στις 6-5-'48, τον βρίσκουμε στον κατάλογο προς εκτέλεση! Όμως, για καλή του τύχη χωρίσανε τους μελλοθάνατους σε δυο ομάδες και έπεσε στην δεύτερη, που θα εκτελούσαν την 7-5-'48. Έτσι πρόλαβε με ενέργειές του ο Κώστας, να πάει χαρτί του Υπουργείου για αναστολή εκτέλεσις. Έτσι σώθηκε! Έμεινε στο μαγαζί, σοβαρός, ήρεμος και ..προβληματισμένος! Το μαγαζί έκλεισε το 1968, κάπου εκεί, πέθανε και ο Σωτήρης, στα 62 του χρόνια. Ο Κώστας, πέθανε το 1983.
ΠΗΓΕΣ: α) Κ. Καπόπουλος: Αναμέναμε το θάνατο! β) Θεόδωρος Κοντάρας: επιστολή Ελένης Περιβόλα-Πιπίνη γ) Ότι θυμάμαι από τα παλιά, ο ..ίδιος!» *Πηγή/κείμενο Νίκος Πολυγένης (fb).


Οι παλιοί νταήδες του Πειραιά, γυαλισμένοι σενιαρισμένοι για μια αναμνηστική φωτογραφία, στις φυλακές της Αίγινας το 1932. Ποινικοί κρατούμενοι, καθιστοί (από αριστερά) Βαγγέλης Βετούλας, Μαρίνος Βογιατζής (Μουστάκιας), Σωτήρης Περιβόλας και όρθιοι, Κώστας Περιβόλας, Αργύρης Τζώρτζης και Νίκος Μάθεσης (Τρελάκιας). *Φυσικά μαζί τους και το (Αμερικάνικο) μπουλντόγκ του Μαρίνου!. **Ο Σωτήρης Περιβόλας και ο Βετούλας με πούρο στο χέρι. (Φωτογραφία μέσα από το βιβλίο του αξέχαστου και πρωτοπόρου ερευνητή ΗΛΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ).-


~ Μέσα από ανάρτηση/κείμενο του Μπάμπη Κ.Μώκου: «ΟΙ …ΠΕΝΤΕ ΜΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΙΑ! (Που δεν ήταν… πέντε!!!)», οπού κάνει αναφορά στο τραγούδι του Γιοβάν Τσαούς «σε ποιους αναφέρεται, ποιους αφορά και ποιοι ήταν αυτοί οι μάγκες;... Κι’αυτή η παρέα, μια αχώριστη παρέα στα μέσα και στα …έξω της μαγκιάς του Πειραιά, ήταν έξι (6):
1. Αργύρης Τζώρτζης, περιβόητος σαμανταντζής, λιγομίλητος …παραπαίδι, προστατευόμενος του μεγαλόμαγκα Νίκου Σκριβάνου, του φόβητρου του Πειραιά. Στέκι του η Πειραική, το Ξαβέρι και η Τρούμπα
.
2. Βαγγέλης Βετούλας, ο μυστήριος. Με σωματοδομή που φόβιζε και φίλους του ακόμη. Σύχναζε στον Κερατόπυργο (Κερατσίνι), παλιός… κοντραμπαντζής (λαθρέμπορος) στο λιμάνι και…νταραβεριντζής στη Δραπετσώνα και στα Βούρλα.



3. Νίκος Μάθεσης (ή Τρελλάκιας). Κουλουριώτης περίφημος μάγκας στην αγορά του Πειραιά. Για τον ίδιο φημολογείται ότι σε καυγά και παρεξήγηση έχωσε ένα πιρούνι στα …πισινά του Μάρκου του Βαμβακάρη. Βαρύς και εκδικητικός. Όταν δεν γουστάριζε κάποιον, έλεγε: «Κι’αυτουνού,του τά’χω…μαζεμένα!». Ο πατέρας του είχε ψαράδικο, αλλά λόγω του χαρακτήρα του ποτέ δεν ταίριασε με την οικογένειά του. Ο περιβόητος τρελλάκιας. Τραγούδι : «Ο Νίκος ο Τρελλάκιας» Αν.Δελιάς . Είχε φιλοξενηθεί δύο φορές στη στενή. Τη δεύτερη επειδή …πιστόλισε τον Στρίγκλα, περιβόητο μάγκα τη Φρεαττύδας. Προσωπικός φίλος, αδελφικός του Κώτσου του Κεφάλα, βαρύμαγκα στην Τρούμπα.

4. Μαρίνος Βογιαντζής (ή Μουστάκιας). Ο…ταξιντζής. Αχώριστος φίλος του Νικου Μάθεση. Μόνιμος στην Τρούμπα και τα Λεμονάδικα. Ογκώδης με παχύ μουστάκι και πάντα δίπλα του τον …Μούργο, τον αγαπημένο του σκύλο.



5 - 6. Κώστας και Σωτήρης Περιβόλας. Αδέλφια από τα Βουρλά της Σμύρνης. Χρόνια στην παρανομία, περιβόητοι νταήδες και …μαγαζατόροι. Μάνα τους Η Ελλη Τενεκίδου (η περιβόητη «Ελλη που θέλει σκότωμα θέλει καραμανιόλα, γιατί άφησε τον άντρα της και τα παιδιά της όλα…». Γνωστό ρεμπέτικο).
 (Εδώ η Έλλη αδικείται κατάφωρα από την θεματολογία του τραγουδιού. Η Έλλη δεν άφησε τον άνδρα της. Ο άντρας της ο Γιάννης ο Περιβόλας την εγκατέλειψε την ίδια, τους δυο γιους τους και τις τρεις θυγατέρες τους).
 Ο Κώστας, ήταν μεγαλόσωμο, θηρίο, που όταν τσακώνονταν ρώταγε τον… αντίπαλο τι ζημιά ήθελε πρώτα να του κάνει, από πού …ν’αρχισει. (να του σπάσει πρώτα, χέρι, κεφάλι η πλευρά!).
 Φήμες ήθελαν να σκοτώνεται πισώπλατα, μπαμπέσικα στην Αγιά Σοφιά ή στα Μανιάτικα του Πειραιά. Άλλες να ζει και τελικά να βασανίζεται από τον …κουκουλοφόρο καταδότη Πλυντζανόπουλο στο «Μπλόκο της Κοκκινιάς», καταφέρνοντας στο τέλος να διαφύγει, να κρυφτεί και να γλυτώσει την εκτέλεση.
Ο Σωτήρης, βαρύς, ιδιότροπος μάγκας, πουλασικλής (ψαχνόταν για τσακωμό, για καυγά), ήταν αυτός που πιστόλισε κάποιον στη Γέφυρα και για τούτο έκανε φυλακή στην Αίγινα. Αργότερα τα δυο αδέλφια άνοιξαν την. παραγκοταβέρνα «ΠΕΡΙΒΟΛΑΣ», ...

~Γνωστό το τραγούδι «Πάμε σε κέντρα κοσμικά» (του 1965) με την Πόλυ Πάνου: 
«…Πάμε στου "Τζίμη του Χονδρού" και στην "Τριάνα",
στου "Περιβόλα" κι’ από κεί στην "Μαντουμπάλα"…».
 Αυτοί ήταν οι «Πέντε μάγκες του Περαία» στο τραγούδι του Τσαούση που πάντως δεν ήταν πέντε , αλλά..έξη και ο σκύλος ο …μούργος επτά!
Κατά πως λέγαν οι παλιοί στον Πειραιά, γι’αυτούς γράφτηκε το σχετικό τραγούδι. Γι’αυτά τα…καλόπαιδα. που η αστυνομία τους είχε βγάλει και δεύτερο Βιβλιάριο Καταγραφής Ποινών, αφού το πρώτο είχε… γεμίσει!. Τόσο καλά παιδιά ήταν!…». [Απο Κείμενο του Μπάμπη Μώκου. 

 

 

Φαίνεται σαν μια αθώα σκηνή σωστά; Είναι απλώς ένα αφροαμερικανό αγόρι που επιλέγει ανάμεσα σε δύο κούκλες. μια  λευκη, και μια μαύρη. Ωστόσο, αυτή η εικόνα ήταν στην πραγματικότητα μέρος ενός από τα πιο γνωστά πειράματα που έγιναν τη δεκαετία του 1940 σχετικά με το πώς τα παιδιά αποδίδουν αξίες σε διαφορετικές εθνότητες χρησιμοποιώντας κούκλες.

Ονομάζεται Clark Doll Experiment, που πήρε το όνομά του από τον Kenneth Bancroft Clark και την Mamie Phipps Clark, δύο παντρεμένους Αφροαμερικανούς ψυχολόγους που δραστηριοποιούνται κατά τη διάρκεια του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα.

Το πείραμα ήταν απλό. Στα παιδιά παρουσιάστηκαν δύο ίδιες κούκλες που διέφεραν μόνο ως προς το χρώμα.

Η λευκή κούκλα είχε κίτρινα μαλλιά ενώ η μαύρη κούκλα μαύρα μαλλιά.

Οι ερωτήσεις ήταν επίσης απλές. Μερικές ερωτήσεις περιελάμβαναν:

• Με ποια κούκλα θα έπαιζαν;

• Ποια κούκλα είναι η πιο όμορφη;

• Ποιο φαίνεται άσχημο;

• Ποιο έχει πιο όμορφο χρώμα;

Στα πειράματα, διαπιστώθηκε ότι τα περισσότερα παιδιά, τόσο λευκά όσο και μαύρα, έδειχναν σαφή προτίμηση στη λευκή κούκλα. Ένα συμπέρασμα του πειράματος δείχνει ότι ένα μαύρο παιδί σε ηλικία πέντε ετών γνώριζε ήδη ότι το να είσαι μαύρος εκείνη την εποχή ήταν ήδη σημάδι κατωτερότητας στην αμερικανική κοινωνία.

Μια δεύτερη δοκιμή πραγματοποιήθηκε το 2010 και τα αποτελέσματα ήταν πανομοιότυπα με τα ακόλουθα συμπεράσματα από τους εξεταστές:

 


Η μονή του Αγίου Αθανασίου  βρίσκεται κοντά στο χωριό Δροσάτο στους πρόποδες του όρους Καράβα  στο δήμο Αργιθέας και τιμάται στο όνομα του Αγίου Αθανασίου Αλεξανδρείας . Η ιστορία της μονής είναι άγνωστη, καθώς δεν έχει σωθεί γραπτή μαρτυρία και οι πληροφορίες που αντλούνται είναι από την κτιτορική επιγραφή.
Από το άλλοτε μοναστηριακό συγκρότημα, σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό, το οποίο αρχιτεκτονικά, ανήκει στον αθωνίτικο μονόκλιτο τύπο με τρούλλο. Διαθέτει ευμεγέθη
εξωνάρθηκα, ο οποίος είναι μεταγενέστερος  . Υπάρχουν χρονολογίες στο καθολικό, στο ξυλόγλυπτο τέμπλο και στο Άγιο Ποτήριο, οι οποίες οδηγούν στη διαπίστωση ότι η μονή ιδρύθηκε πριν το 1720. Συγκεκριμένα, αναγράφονται το έτος 1720 στο τέμπλο: Δέησις τῶν δοῦλον ... Ἰωάννου τοῦ Γεωργίου ἔτους 1720, τα ονόματα των κτιτόρων και των ιερομονάχων Γαβριήλ και Αθανασίου στην πρόθεση, τα ονόματα των δωρητών Δημητρίου και Χάιδως και η χρονολογία 1694 στο Άγιο Ποτήριο της μονής 

Αυτή η φωτογραφία είναι ο χαλύβδινος οπλισμός που χρησιμοποιείται στη βάση μιας ανεμογεννήτριας. Για να ολοκληρωθεί  πρέπει να προσθέτει  600 με  800 κυβικα μέτρα σκυρόδεμα, που είναι ένα βάρος σχεδόν 2000 τόνων.

Μόλις αποσυναρμολογηθεί η ανεμογεννήτρια, αυτή η βάση θα μείνει για πάντα θαμμένη στο έδαφος.

 

Πάνω από το χωριό Ανθοχώρι βρίσκεται η Καμάρα Ανθοχωρίου, ένα μονότοξο ανακατασκευασμένο γεφύρι, κοντά στη θέση ''Εννέα βρύσες''.

Η πρόσβαση γίνεται από το μονοπάτι στον παλιό νερόμυλο Ανθοχωρίου, σε μία πολύ όμορφη διαδρομή όπου συναντάμε πηγές και καταρράκτες, ενώ αν συνεχίσουμε το μονοπάτι βγαίνουμε στην περιοχή της Ανατολικής Αργιθέας στο διάσελο αγίου Νικολάου.

Υψόμετρο:  1350 μ.


Ματαράγκα Καρδίτσας

Η Ματαράγκα είναι το κεφαλοχώρι της Δημοτικής Ενότητας Άρνης του Δήμου Σοφάδων και ανήκει στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, με περίπου 1412 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2012). Έχει υψόμετρο 117 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι περισσότεροι αποδίδουν την ονομασία του χωριού στο γεγονός ότι ήταν το μάτι (κέντρο) του κάμπου.


Στις αρχές του 20ου αιώνα οι Τούρκοι που κατείχαν τη Ματαράγκα έφυγαν για την Κωνστανινούπολη πουλώντας ή νοικιάζοντας τα χωράφια που είχαν στην κυριαρχία τους. Το χωρίο σαν κοινότητα άρχισε να λειτουργεί από το 1914. Πριν άνηκε στον Δήμο Τιτανίου (σημερινό Παλαμά). Το 1922 έγινε απαλλοτρίωση και το επίσημο συνεργείο μοίρασε τα χωράφια με κλήρους, που ο καθένας περιελάμβανε 70 στρέμματα. Το 1933 μοιράστηκαν τα οικόπεδα και το χωριό απλώθηκε στην έκταση που είναι σήμερα. Παλιά ήταν μαζεμένο σε τρεις μαχαλάδες (συνοικίες). Ο ένας λεγόταν Μπελίδικο, ο άλλος Μπασιώτικο και μεταξύ αυτών ήταν ο τρίτος που λεγότανε Μισιακός. Τα σπίτια του κάθε μαχαλά επικοινωνούσαν το ένα με το άλλο και ήταν όλα ίδια.
 
Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού, ανήκουν σχεδόν ολοκληρωτικά στην καραγκούνικη ράτσα. Οι Θεσσαλοί καραγκούνηδες, αποκλειστικά Ελληνόφωνοι, είναι από τους αρχαιότερους κατοίκους της Θεσσαλίας. Αν και κατοικούσαν σ’ ένα χώρο που γνώρισε πολλές επιδρομές από ξένους εισβολείς, έμειναν όμως γερά δεμένοι με τις πανάρχαιες ρίζες τους.
Η Ματαράγκα βρίσκεται 13Κm ανατολικά της Καρδίτσας και είναι η τρίτη σε πληθυσμό κοινότητα του νομού (μετά την Καρδιτσομάγουλα και το Αγναντερό).










Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.