Ιστορία - έως την άκρη του κόσμου-Muammar al-Qaddafi

 

1 Σεπτεμβρίου 1969.

Ο Καντάφι ηγείται του πραξικοπήματος στη Λιβύη

Ο Muammar al-Qaddafi, ένας 27χρονος λοχαγός του λιβυκού στρατού, ηγείται ενός επιτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος κατά του βασιλιά Idris I της Λιβύης. Ο Ίντρις καθαιρέθηκε και ο Καντάφι διορίστηκε πρόεδρος του νέου κυβερνητικού οργάνου της Λιβύης, του Επαναστατικού Συμβουλίου Διοίκησης.

Ο Καντάφι γεννήθηκε σε μια σκηνή στην έρημο της Λιβύης το 1942, γιος ενός Βεδουίνου αγρότη. Ταλαντούχος φοιτητής, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Λιβύης το 1963 και τη Λιβυκή Στρατιωτική Ακαδημία στο Μπανγκάζι το 1965. Ένθερμος Άραβας εθνικιστής, σχεδίασε με μια ομάδα συναδέλφων του αξιωματικούς για να ανατρέψει τον βασιλιά Idris, ο οποίος θεωρούνταν υπερβολικά συντηρητικός και αδιάφορος. το κίνημα για μεγαλύτερη πολιτική ενότητα μεταξύ των αραβικών χωρών. Όταν ο Καντάφι έλαβε τον βαθμό του λοχαγού, το 1969, οι επαναστάτες ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν. Περίμεναν μέχρι ο βασιλιάς Idris να φύγει από τη χώρα, να νοσηλευόταν για μια ασθένεια στα πόδια σε ένα τουρκικό σπα, και στη συνέχεια ανέτρεψαν την κυβέρνησή του με ένα αναίμακτο πραξικόπημα. Η μοναρχία καταργήθηκε και ο Idris ταξίδεψε από την Τουρκία στην Ελλάδα πριν βρει άσυλο στην Αίγυπτο. Πέθανε εκεί στο Κάιρο το 1983.

Συνδυάζοντας την ισλαμική ορθοδοξία, τον επαναστατικό σοσιαλισμό και τον αραβικό εθνικισμό, ο Καντάφι εγκαθίδρυσε μια ένθερμη αντιδυτική δικτατορία στη Λιβύη. Το 1970, αφαίρεσε τις αμερικανικές και βρετανικές στρατιωτικές βάσεις και απέλασε Ιταλούς και Εβραίους Λίβυους. Το 1973, πήρε τον έλεγχο ξένων πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Αποκατέστησε τους παραδοσιακούς ισλαμικούς νόμους, όπως την απαγόρευση των αλκοολούχων ποτών και τα τυχερά παιχνίδια, αλλά απελευθέρωσε τις γυναίκες και ξεκίνησε κοινωνικά προγράμματα που βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο στη Λιβύη. Ως μέρος της δεδηλωμένης φιλοδοξίας του να ενώσει τον αραβικό κόσμο, επιδίωξε στενότερες σχέσεις με τους Άραβες γείτονές του, ιδιαίτερα την Αίγυπτο. Ωστόσο, όταν η Αίγυπτος και στη συνέχεια άλλα αραβικά έθνη ξεκίνησαν μια ειρηνευτική διαδικασία με το Ισραήλ, η Λιβύη απομονώθηκε ολοένα και περισσότερο.

Η κυβέρνηση του Καντάφι χρηματοδότησε  ποικίλες  τρομοκρατικές  ομάδες  σε όλο τον κόσμο, από Παλαιστίνιους αντάρτες και Φιλιππινέζους μουσουλμάνους αντάρτες μέχρι τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, η Δύση τον κατηγόρησε για πολυάριθμες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη και τον Απρίλιο του 1986 πολεμικά αεροσκάφη των ΗΠΑ βομβάρδισαν την Τρίπολη ως αντίποινα για έκρηξη  σε αίθουσα χορού της Δυτικής Γερμανίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Καντάφι τραυματίστηκε και η κόρη του σκοτώθηκε στην επίθεση των ΗΠΑ.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Καντάφι προσπάθησε να βγάλει τη Λιβύη από τη μακροχρόνια διεθνή της απομόνωση παραδίδοντας στη Δύση δύο υπόπτους που καταζητούνται για την έκρηξη του 1988 σε αεροσκάφος πάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας. Σε απάντηση, τα Ηνωμένα Έθνη άρουν τις κυρώσεις κατά της Λιβύης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αφαίρεσαν το δικό τους εμπάργκο τον Σεπτέμβριο του 2004. Μετά από χρόνια απόρριψης στον αραβικό κόσμο, ο Καντάφι προσπάθησε επίσης να σφυρηλατήσει ισχυρότερες σχέσεις με μη ισλαμικά αφρικανικά έθνη όπως η Νότια Αφρική, αναδιαμορφώνοντας τον εαυτό του ως μεγαλύτερο Αφρικανό πολιτικό.

Τον Φεβρουάριο του 2011, καθώς η αναταραχή εξαπλώθηκε σε μεγάλο μέρος του αραβικού κόσμου, μαζικές πολιτικές διαμαρτυρίες κατά του καθεστώτος Καντάφι πυροδότησε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ επαναστατών και πιστών. Τον Μάρτιο, ένας διεθνής συνασπισμός άρχισε να πραγματοποιεί αεροπορικές επιδρομές κατά των προπύργων του Καντάφι υπό την αιγίδα ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στις 20 Οκτωβρίου, η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης ανακοίνωσε ότι ο Καντάφι πέθανε αφού συνελήφθη κοντά στη γενέτειρά του, τη Σύρτη.