Καρδιτσιώτικα Μασλάτια

Ναγκασάκι 20 λεπτά μετά την έκρηξη, 9 Αυγούστου 1945.

 Η Καραγκούνικη μπατζίνα ξεχωριστής νοστιμιάς δεν έλειπε από κανένα τραπέζι.. Η μπατζίνα ήταν ή εύκολη λύση για τις αγροτικές οικογένειες του  κάμπου, που οι δουλειές στα χωράφια πάντα περίμεναν και οι νοικοκυρές έπρεπε να τα προλαβαίνουν όλα. Έτσι έβρισκαν εύκολες συνταγές, αλλά και νόστιμες για να χορτάσει όλη η οικογένεια. Από γενιά σε γενιά η μπατζίνα κράτησε να φτιάχνεται μέχρι και σήμερα, τρώγεται ευχάριστα απ’ όλους (όλες τις ώρες) …

• 4 -5 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 2-3 φλιτζάνια του τσαγιού  τριμμένο πράσινο κολοκύθι (μπορεί να γίνει και με κίτρινη κολοκύθα)
• 1 φλιτζ. του τσαγιού γάλα 
• 1 φλιτζ. του τσαγιού νερό
• 1 φλιτζ. του τσαγιού ελαιόλαδο
• 300 – 500 γρ. τυρί φέτα (λίγο από το τυρί κρατάμε για το τέλος)
• 1 φακελάκι μαγιά 
• αλάτι όσο πάρει.
• Σε ταψί κουζίνας  
  

 Παλιά αντί για ελαιόλαδο έβαζαν  λίπα (λίπος χοιρινό). Τώρα με το ελαιόλαδο γίνεται πιο υγιεινή και εξ ίσου γευστική!!!

 .

Το μοναστήρι βρίσκεται απέναντι από τον κεντρικό οικισμό των Βραγκιανών , σε απόσταση περίπου 3 χλμ., στη δυτική πλευρά του όρους Μερμιτζάλα . Αρχικά, υπαγόταν στην Επισκοπή Ραδοβισδίου  , αλλά σήμερα υπάγεται στην Επισκοπή Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων. Το χωριό Βραγκιανά βρίσκεται στο ακρινό κομμάτι της Αργιθέας σε απόσταση 70 χλμ. περίπου από το Μουζάκι, ανάμεσα στους νομούς της Άρτας, της Αιτωλοακαρνανίας και της Ευρυτανίας και είναι χτισμένο στην ανατολική όχθη του ποταμού Αχελώου σε υψόμετρο 633 μ. . . Είναι μικρών διαστάσεων, χωρίς τρούλλο  . Ο ναός χτίστηκε και αγιογραφήθηκε το 1645, σύμφωνα με την κτιτορική επιγραφή του καθολικού.

``

Η μονή Σπηλιάς  βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Λεοντίτο, Κουμπουριανά και Στεφανιάδα του Δήμου Αργιθέας, σε μία απόκρημνη τοποθεσία στην πλαγιά του όρους Ζερβού (1763μ.) στην κορυφή ενός βράχου σε υψόμετρο 900μ. Το οικοδομικό της συγκρότημα σώζεται ακέραιο, παρά την επίθεση των Τούρκων το 1866/67  . Πήρε το όνομα από τη σπηλιά που βρίσκεται χαμηλότερα, όπου σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε εκεί η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας  . Κατά την επανάσταση των Αγράφων, στην περίοδο του ρωσοτουρκικού Κριμαϊκού πολέμου 1854-1856 για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, η μονή Σπηλιάς χρησίμευε ως πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο, όπου είχε έδρα η προσωρινή Ελληνική Κυβέρνηση υπό το Δημήτριο Αλεξανδρή από το Πετρωτό  . Ο χρόνος ίδρυσης της μονής δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί με ακρίβεια. Ως terminus ante quem μπορεί να nχρησιμοποιηθεί το έτος 1677 που εκδόθηκε πατριαρχικό και συνοδικό σιγίλλιο από τον πατριάρχη Διονύσιο Δ’ Μουσελίμη – Κομνηνό  κατά τη δεύτερη πατριαρχία του (24 Οκτωβρίου 1676 - 2 Αυγούστου 1679). Αυτό αναγράφει ότι ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ἀνηγέρθη ἐκ βάθρων από τον ιερομόναχο Ανανία, ίσως στην αμέσως πρότερη δεκαετία, όπως μνημονεύεται στο στίχο 18 του συγκεκριμένου σιγιλλίου  . Η μονή Σπηλιώτισσας καθιερώθηκε ως πατριαρχική και σταυροπηγιακή μονή, έπειτα από αίτημα του ιερομονάχου Ανανία. Αυτό το γεγονός σημαίνει ότι η μονή χτίστηκε κάποια χρόνια πριν το 1677 και έχει αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία, έτσι, ώστε ο ιερομόναχος Ιωνάς να ζητά προστασία  .
Η μονή Σπηλιάς αποτελείται από δύο ναούς. Ο πρώτος τιμάται εις μνήμην της Κοιμήσεως της Θεοτόκου κατά την εορτή της οποίας τελείται και η πανήγυρις της μονής. Πρόκειται για μονόκλιτο αθωνικό τύπο και είναι κτισμένο νότια του νεώτερου καθολικού και εφάπτεται σε αυτό. Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, χτίστηκε από τους αδελφούς και μοναχούς Αθανάσιο και Παρθένιο, οι οποίοι προέρχονταν από την τότε υπάρχουσα μονή Αγίου Χαραλάμπους της Στεφανιάδας Η χρονολογία ίδρυσης της μονής είναι άγνωστη. Διάφοροι μελετητές αναφέρουν την ύπαρξη κτιτορικής επιγραφής, στο παλαιό καθολικό, με χρονολογία 1064(;). Ωστόσο, η επιγραφή αυτή όχι μόνο δε σώζεται σήμερα, αλλά και αμφισβητείται η ορθή ανάγνωσή της  . Ο δεύτερος ναός είναι αφιερωμένος στη nΖωοδόχο Πηγή. Πρόκειται για έναν απλό τετρακιόνιο αθωνικού τύπου ναό και φέρει μεταγενέστερο εξωνάρθηκα  , ο οποίος κτίστηκε το 1892, σύμφωνα με την επιγραφή που βρίσκεται στο υπέρθυρο της εισόδου. «Ἐκτίσθη ὁ νάρθηξ παρὰ τῶν σηνδρομητῶν κὲ κυρίου


Kτιτορική επιγραφή στον ανατολικό τοίχο του νάρθηκα του ναού Ζωοδόχου Πηγής (1736)
Το νέο καθολικό ανοικοδομήθηκε τον Απρίλιο του 1736 με έξοδα των μοναχών. Αυτό είναι γνωστό σύμφωνα με την επιγραφή που υπήρχε εγχάρακτη σε πλάκα εξωτερικά του ναού προς τιμήν της mΖωοδόχου Πηγής, της οποίας όμως σήμερα σώζεται μόνο το πλαίσιο .
Παρακάτω παρατίθεται η επιγραφή στην αρχική της μορφή, σύμφωνα με τον Ιεζεκιήλ: «Ἀνοικοδομήθη ὁ θεῖος καὶ ἱερὸς ναὸς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ἐπὶ ἔτους ΑΨΛς (1736) μηνὶ Ἀπριλίου διὰ συνδρομῆς Παρθενίου καὶ Παπαϊωνᾶ καὶ Παπαγαβριὴλ καὶ Παπαανανία» .
Σύμφωνα με την αναφορά των τεσσάρων μοναχών δεν αποκλείεται η ύπαρξη μεγάλης μοναστικής κοινότητας,λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο μέγεθος τουμνημείου

Σχετικά με τη χρονολόγηση αγιογράφησης του ναού, δεν υπάρχουν άμεσες πληροφορίες. Ωστόσο, έχουν σωθεί φορητές εικόνες στο τέμπλο του ναού  , οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν από τον ζωγράφο Θεόδωρο από την Αγιά Λαρίσης και ο οποίος ανέλαβε την ιστόρηση της μονής της Αγίας Τριάδος στη Δρακότρυπα, .

uoi.gr